Testi i reninës mat sasinë e reninës në gjak. Aktiviteti i reninës plazmatike (PRA) matet si pjesë e diagnozës dhe trajtimit të hipertensionit (presionit të lartë të gjakut). Pacientët me hiperaldosteronizëm parësor do të kenë rritje të prodhimit të aldosteronit të shoqëruar me një PRA të ulur.
Pacientët me hiperaldosteronizëm sekondar (d.m.th., të shkaktuara nga sëmundje të veshkave ose sëmundje vaskulare renale) do të kenë rritje të niveleve plazmatike të reninës dhe aldosteronit. Pacientët me hipertension thelbësor mund të kenë nivele të reninës dhe aldosteronit të kontrolluar për të vlerësuar nëse janë të ndjeshëm ndaj kripës, gjë që shkakton një reninë të ulët me nivele normale të aldosteronit, dhe kjo ndihmon për të udhëhequr mjekun në zgjedhjen e ilaçeve korrekte për këta pacientë.
Pacientët me ndjeshmëri ndaj kripës me hipertension të ulët të reninës reagojnë mirë ndaj ilaçeve diuretike. Renin është një enzimë e lëshuar nga qelizat e specializuara të veshkave në gjak. Ai është në përgjigje të varfërimit të natriumit ose vëllimit të ulët të gjakut. Renin konverton angiotensinogen (një proteinë e lëshuar në gjak nga mëlçia) në angiotensin I.
Angiotensin I është konvertuar në angiotensin II nga një enzimë në venat e mushkërive. Angiotensin II vepron në korteksin mbiveshkor për të stimuluar lëshimin e aldosteronit. Aldosteroni vepron në tubulat distale të veshkave për të ulur humbjen e joneve të natriumit dhe së dyti lëngun. Kjo ka efektin e rritjes së presionit të gjakut. Përveç kësaj, angiotensina shkakton shtrëngimin e enëve të vogla të gjakut, gjë që gjithashtu rrit presionin e gjakut.
Për të realizuar këtë test një kampion gjaku tërhiqet nga një venë, zakonisht nga pjesa e brendshme e bërrylit ose pjesa e pasme e dorës. Ofruesi i kujdesit shëndetësor mund t’ju këshillojë të ndaloni barnat që mund të ndikojnë në test. Konsumoni një dietë normale, të ekuilibruar me përmbajtje të ulët të natriumit (rreth 3 gm / ditë) për 3 ditë para testit.