Proteinat komplementare janë përbërës të sistemit imunitar të lindur. Ekzistojnë 3 rrugë për të plotësuar aktivizimin: 1) shtegun klasik, 2) shtegun alternativ (ose të duhurin) dhe 3) shtegun e aktivizimit të lektinës (proteina që lidhet me mannan: MBP). Rruga klasike e sistemit plotësues është e përbërë nga një seri proteinash që aktivizohen në përgjigje të pranisë së komplekseve imune.
Procesi i aktivizimit rezulton në gjenerimin e peptideve që janë kimotaktikë për neutrofilet dhe që lidhen me komplekset imune dhe receptorët plotësues. Rezultati përfundimtar i kaskadës së aktivizimit të komplementit është formimi i kompleksit të sulmit të membranës litike (MAC).
Mungesa e përbërësve të hershëm (C1-C4) të kaskadës plotësuese rezulton në pamundësinë e komplekseve imune për të aktivizuar kaskadën. Pacientët me mangësi të proteinave të hershme plotësuese nuk janë në gjendje të pastrojnë komplekset imune ose të gjenerojnë aktivitet litik. Këta pacientë kanë rritur ndjeshmërinë ndaj infeksioneve me mikroorganizma të kapsuluar. Mund të kenë gjithashtu simptoma që sugjerojnë sëmundje autoimune dhe mungesa e komplementit mund të jetë një faktor etiologjik në zhvillimin e sëmundjes autoimune.
Nivele të ulëta të komplementit mund të vijnë nga mangësi të trashëguara, mangësi të fituara ose për shkak të konsumit të komplementit (p.sh., si pasojë e proceseve infektive ose autoimune).
Nivelet e munguara të C5 në prani të vlerave normale C3 dhe C4 janë në përputhje me një mangësi C5. Nivelet munguese të C5 në prani të vlerave të ulëta C3 dhe C4 sugjerojnë konsumin e komplementit.