Natremia (Na) është testi i gjakut që kontrollon praninë e joneve të natriumit në gjak.
Natriumi është një elektrolit i pranishëm në të gjitha lëngjet e trupit dhe është jetik për funksionimin normal të trupit, përfshirë funksionin nervor dhe të muskujve. Ky test mat nivelin e natriumit në gjak.
Elektrolitet janë minerale që mbajnë një ngarkesë dhe ekzistojnë në lëngjet e trupit tuaj. Natriumi dhe elektrolitët e tjerë si kaliumi, kloruri dhe bikarbonati (ose CO2 totale) ndihmojnë qelizat të funksionojnë normalisht dhe ndihmojnë në rregullimin e sasisë së lëngjeve në trup. Ndërsa natriumi është i pranishëm në të gjitha lëngjet e trupit, ai gjendet me përqendrimin më të lartë në gjak dhe në lëngun jashtë qelizave të trupit. Ky natrium jo qelizor, si dhe i gjithë uji i trupit, rregullohet nga veshkat.
Kur niveli i natriumit në gjak ndryshon, përmbajtja e ujit në trup gjithashtu ndryshon. Këto ndryshime mund të shoqërohen me shumë pak lëng (dehidrim) ose me shumë lëng (edemë), që shpesh rezulton në ënjtje në këmbë.
Një test i gjakut te natriumit përdoret për të zbuluar një nivel jonormal të tij, duke përfshirë natrium të ulët (hiponatremi) dhe natrium të lartë (hipernatremi). Shpesh përdoret si pjesë e një paneli elektrolit ose paneli themelor metabolik për një provim rutinë shëndetësor.
Një test i natriumit në gjak gjithashtu mund të përdoret për të ndihmuar në zbulimin, vlerësimin dhe monitorimin e pabarazive të elektroliteve dhe / ose pabarazive të bazës së acidit (pH) (acidozë ose alkalozë); zbulon shkakun dhe ndihmon në monitorimin e trajtimit te njerëzit me dehidrim ose ngritje të tepërt të lëngjeve (edemë); ndihmon në vlerësimin dhe monitorimin e një sërë sëmundjesh kronike ose akute që përfshijnë trurin, mushkëritë, mëlçinë, zemrën, veshkat, gjendrat tiroide ose gjëndrat mbiveshkore dhe per te monitoruar njerëzit që marrin ilaçe që mund të ndikojnë në nivelet e natriumit, siç janë diuretikët.
Testimi i gjakut të natriumit mund të kryhet kur ka shenja dhe simptoma të natriumit të lartë, siç janë etja, mukozat e thata (p.sh., goja, sytë), urinimi më pak i shpeshtë, kërcitja e muskujve, agjitacioni dhe në raste të rënda (përqendrime jashtëzakonisht të larta te natriumit), shqetësimi, etj., te vepruarit në mënyrë joracionale, gjendje kome ose konvulsione.